जेव्हा जेव्हा अपयश पदरी येत असत, निराशा घेर करून निर्व्याज बुद्धीपटलावर आघात करून बुद्धीची प्रणाली खंडित करत असते , आजूबाजूने लायकी नसलेले अकार्यशं महानुभाव आपली मतांतर समक्ष त्यांच्या उत्कटतेतून प्रकट करत असतात, तेव्हा अशा वेळेस जगण्याची धडपड चालू होते त्या धडपडीत जगताना हे विसरलं जात जी धडपड आपण जगण्यासाठी करतो तिच्यातून आपण मूळी जगतच नाही तर चक्क जगताना धडपडीच आयुष्य जगतो , म्हणूनच आयुष्य हे जगण्यासाठी आहे , जगण्यासाठी आयुष्य नाही
भूषण पाटील
No comments:
Post a Comment